طراحی

با باز کردن 3Ds Max برای بار اول ، با پنجره main program window روبه‌رو می‌شویم . در کامپیوترها با سیستم عامل‌ های ویندوز XP، 7 و 8 (به جز ویندوز ME) امکان استفاده همزمان از چند برنامه تری‌دی‌مکس وجود دارد ، اما در داخل نرم‌افزار تنها امکان باز کردن یک صحنه یا scene وجود دارد و نمی‌توان به طور همزمان چند صحنه را باز کرد .

برای اجرا کردن یک پروژه باید به ترتیب 5 قسمت موجود در برنامه شامل { modeling ، material ، light ، animation و rendering } را انجام بدهیم . برای کشیدن یک مدل در قسمت modeling ، از ابزارهای موجود در command panel در بخش geometry یا shapes و برای حجم دادن به اشیا از modifier هایی مانند Loft ، Extrude می‌توان استفاده نمود .

همچنین برای ویرایش مدل مورد نظر برای رسیدن به حجم مربوطه از یکی از قابلیتهایی مانند patch ، polygon ، nurbs ، mesh و برای تغییر فرم مدل از modifier و نیز برای خلق یا ویرایش یک شی از panel create می‌توان استفاده کرد . بخش دوم material است که برای دسترسی به این پنجره از کلید M بر روی keyboard می‌توان استفاده کرد . با کمک یکسری مواد ، جنس و بافتهای مختلف موجود در این پنجره ، متریال به حجم‌های موجود در صحنه می‌دهیم . مرحله بعدی انجام پروژه ، light یا نورپردازی است که با کمک این بخش ایجاد نورپردازی از جهات مختلف در داخل محیط انجام می‌دهیم .

در مرحله بعدی animation ، کار گذاشتن دوربین در داخل صحنه است که از این قابلیت برای ایجاد انیمیشن و نیز از توانایی‌های موجود در دوربین برای واقعی نشان دادن صحنه می‌توان استفاده کرد . تقریبا 90% قابلیتهای موجود در تری‌دی‌مکس خاصیت انیمیت‌پذیری را دارند ؛ بنابراین در داخل نرم‌افزار هر حرکتی را می‌توان انیمیت کرد که دارای قابلیت ضبط شدن است و ایجاد انیمیت توسط auto key و ویرایش انیمیت به دو صورت graph و dope sheet توسط track view انجام می‌شود .

مرحله آخر rendering است که توسط آن رنگ‌ها ، سایه‌ها ، خاصیت‌های پرتویابی (raytrace) و نیز خاصیت‌های antialias و effectهای Motions bluer و یا خاصیت‌های نورهای حجمی و یا effectهای environment یا نور پردازی همانند GI , Radiosity را می‌توان مشاهده نمود . با باز کردن پنجره تری‌دی‌مکس ، scence موجود فاقد نام است که در قسمت title bar نرم‌افزار آن را می‌توان مشاهده کرد .

در صورت نیاز ، برای استفاده کردن از ابعاد و اندازه ، می‌توان از یک unit یا واحد اندازه‌گیری ثابت استفاده کرد که برای تغییر واحد در 3d طبق روش زیر عمل می‌کنیم :

آموزش طراحی کابینت آشپزخانه: برای طراحی کابینت راه های زیادی وجود دارد و از نرم افزار های متعددی برای انجام این کار استفاده می شود. طراحی کابینت از طرح های مقدماتی دستی شروع شده و به رندر های باکیفیت و واقع گرایانه (Realistic) ختم می شود. اگر قصد دارید نحوه کار با نرم افزارهای سه بعدی طراحی کابینت های کوچک و بزرگ را یاد بگیرید، کافی است با توجه به نوع نیاز خود یکی از نرم افزارهای طراحی سه بعدی مانند اسکچاپ (Sketchup)، تری دی مکس (۳Ds Max)، اتوکد (AutoCad) را برای طراحی کابینت انتخاب کنید.

بعد از یادگیری مراحل کار با نرم افزار اسکچاپ و کشیدن طرح های مختلف و متنوع کابینت چوبی و غیر چوبی نوبت به موتور رندرگیری قدرتمند وی ری می رسد که کامل کننده مزایای بی شمار اسکچاپ است. در حال حاضر آخرین نسخه موتور رندرگیری ویری، V-Ray Next نام داردخروجی های نهایی به دست آمده از ویری به قدری زیبا و واقعی است که در نمونه های باکیفیت آن فهم حقیقی یا رندر بودن عکس به سختی قابل تشخیص است.

با استفاده از پلاگین ویری می توانید انواع متریال را در طراحی خود وارد کنید و خروجی نهایی را کاملا شبیه به واقعیت در بیاورید. متریال هایی مانند کاشی، سرامیک، سنگ های آنتیک،MDF  های گلاس، تکسچرهای براق و مات کابینت، متریال استیل و پلاستیک مورد استفاده در طراحی کابینت و غیره.

طراحی با اسکچاپ خیلی راحت، سریع و با دقت بالا انجام می شود و با داشتن UI یا رابط کاربری منحصر به فرد خود، تجسم فضای سه بعدی را بسیار آسان می کند. این ویژگی به ویژه برای افرادی که در تجسم سه بعدی ضعیف هستند مفید و کارگشا است. همچنین با یادگیری طراحی سه بعدی سرعت پیشرفت فرد در تخصصی که دارد نیز بالاتر می رود. به عنوان مثال ما در وودیانو همواره در کلاس های آموزش هنرهای چوبی و به خصوص در کلاس های نجاری و هنرهای چوبی مخصوص بانوان طراحی با نرم افزار سه بعدی اسکچاپ را به عنوان یک سر فصل مهم در آموزش ها در نظر می گیریم.

حال بعد از این مقدمه قصد داریم اصول طراحی و ساخت کابینت، یراق آلات مورد نیاز برای کابینت، اصول ساخت و نصب باکس ها، ابعاد استاندارد سینک و هود گاز، فضای مورد نیاز برای قرارگیری یخچال، فریزر و ماشین لباسشویی و ظرف شویی و … را بیان کنیم. ارائه این اطلاعات با بهره گیری از سال ها تجربه کار عملی طراحی و ساخت کابینت انجام شده است.

یکی از نکات مهم در مطلب آموزش طراحی کابینت با اسکچاپ وودیانو، آموزش استانداردهای دقیق ساخت و طراحی کابینت است که به شما کمک می کند تا طرح های واقعی و اصولی را مدل سازی کنید. در مرحله اول لازم است با اجزای مختلف تشکیل دهنده یک کابینت آشنا شوید. از جمله اجزای یک کابینت آشپزخانه عبارتند از: باکس زمینی، باکس هوایی، درب های زمینی و هوایی، صفحه کابینت، جاچراغی، تاج، پایه های کابینت و اکسسوری های آشپزخانه. در بخش زیر به طور کامل و گام به گام به آموزش طراحی کابینت آشپزخانه و هر یک از بخش های اشاره شده آن می پردازیم؛ 

گام اول: طراحی پایه کابینت آشپزخانه:

در قسمت اول آموزش، به نحوه طراحی پایه کابینت آشپزخانه و اصول انجام این کار اشاره می کنیم.

ارتفاع استاندارد باکس زمینی کابینت ۹۰ سانتی متر و عرض آن می تواند بسته به نیاز مشتری تغییر کند. صفحه کابینت دارای ضخامت ۳۲ میلی متری است (البته ابعاد بزرگ تر آن هم وجود دارد). پایه های کابینت متداول هم معمولا ۱۴ سانتی متری هستند (سایزهای دیگر هم موجود است).

در این گام با موارد زیر آشنا خواهید شد:

ابعاد استاندارد طراحی کابینت

ابزار مورد نیاز برای طراحی پایه کابینت

استفاده از ابزار دایره (circle)

استفاده از ابزار Push/Pull

اصول جابجایی در اسکچاپ و کپی کردن پایه ها

آموزش چرخش و تغییر زاویه در محیط نرم افزار

گام دوم: طراحی باکس زمینی کابینت آشپزخانه:

در قسمت دوم قصد داریم نحوه طراحی یک باکس زمینی کابینت را مرور کنیم و ابعاد و اندازه های استاندارد آن را بررسی کنیم. ابتدا اجزای تشکیل دهنده یک باکس کابینت زمینی را با هم مرور کرده و بعد از توضیح ابعاد استاندارد، آن ها را تک تک طراحی می کنیم.

در این قسمت با موارد زیر آشنا می شوید:

اجزای مختلف باکس کابینت

ابعاد استاندارد هر قسمت

انواع ضخامت متریال برای ساخت کابینت

استفاده از ابزار Rectangle

استفاده از Push/Pull برای ایجاد حجم

ترسیم باریکه های کمکی باکس کابینت

شیار زدن برای پشت بند کابینت

اصول مونتاژ باکس کابینت